نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
دکترای روانشناسی کودکان استثنایی، مربی گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2
روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی
3
گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4
دکترای تخصصی کاردرمانی ،گروه کاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
10.32598/SJRM.12.3.10
چکیده
مقدمه و اهداف اشتیاق بهصورت کلی اشاره به محرکهای شکلدهنده رفتار در یک الگوی مشخص است و بر تمامی جنبههای زندگی فرد ازجمله تحصیل و موفقیت تحصیلی تأثیر میگذارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی پیشبینی اشتیاق تحصیلی دانشآموزان براساس مهارتهای ارتباطی- اجتماعی ، سبک فرزندپروری ادراکشده و پردازش حسی بود.
مواد و روشها پژوهش حاضر از نوع تحقیق توصیفیتحلیلی و بررسی مدل سازی معادلات ساختاری بود بود که در آن دانشآموزان مقطع متوسطه دوم منطقه 6 شهر تهران به شیوه نمونهگیری هدفمند و دردسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. در این مطالعه جهت تعیین حداقل حجم نمونه لازم، از فرمول دوم کوکران استفاده شد. بنابراین حجم نمونه لازم 385 نفر به دست آمد که مبنای تجزیهوتحلیل قرار گرفت. در این مطالعه جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامههای فرزندپروری دایانا بامریند، مهارتهای ارتباطی- اجتماعی کوئین دام، مهارت اجتماعی (خودبازداری)، نیمرخ حسی/جوانان-بزرگسالان و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی استفاده شد. برای ارزیابی مدل معادلات ساختاری، سطح معناداری و ضرایب مسیر با استفاده از روش بوت استروپ و آزمن تی زوجی بررسی شد.
یافتهها در این مطالعه از بین 385 شرکتکننده، 199 دختر (7/51 درصد) و 186 پسر (3/48 درصد) شرکت داشتند. 8/47 درصد از پاسخگویان با بیشترین فراوانی در رده سنی 16 سال قرار داشتند میانگین و انحرافمعیار سنی شرکتکنندگان 84/0±1/17 بود. برای ارزیابی مدل ساختاری، معناداری و ضرایب مسیر مدل تحقیق با استفاده از روش بوت استرپ (نمونهگیرهای مجدد و متوالی) و آماره آزمون تی استیودنت مورد بررسی قرارگرفت. در مطالعه حاضر ضرایب تعیین و مقادیر Q2، ضرایب مسیر در تمامی متغیرها مثبت بود و ضریب تعیین برابر با 71/0 بود. به این معنی که متغیرهای مستقل، توان پیشبینی 71 درصد از اشتیاق تحصیلی را دارند.
نتیجهگیری در تبیین این یافتهها میتوان عنوان کرد که مهارتهای ارتباطی-اجتماعی، سبک فرزندپروری ادراکشده و پردازش حسی میتوانند بهعنوان پیشبینیکننده اشتیاق تحصیلی در دانشآموزان مورد توجه بیشتری قرار گیرند و در بین متغیرهای مذکور بیشترین اثر پیشبینیکنندگی مربوط به مهارتهای ارتباطی میباشد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Predicting Students’ School Engagement Based on Communication Skills, Self-restraint, Perceived Parenting Style, and Sensory Processing
نویسندگان [English]
-
Navid Mirzakhani
1
-
Mobina Mozaffari
2
-
Shafagh Saei
3
-
Marzieh Pashmdarfard
4
1
PhD Student of Exceptional Child Psychology, Occupational Therapy Department, School of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Science, Tehran, Iran
2
Master's degree, Psychology, Islamic Azad University
3
Rehabilitation Research Center, department of occupational Therapy, School of Rehabilitation Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
4
PhD, Department of Occupational Therapy, School of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]
Background and Aims Passion generally refers to the stimuli that shape a certain pattern of behavior. It can affects all aspects of a person’s life, including education and academic success. The present study aims to assess the predictability of school engagement based on communication skills, self-restraint, perceived parenting style, and sensory processing.
Methods This is a descriptive-analytical study using the structural equation modeling (SEM).The study population consists of all secondary school students in Tehran (district 6). Sampling was done using purposive and convenience sampling methods. Using Cochran’s formula, the minimum sample size was obtained 385. Data collection tools were Baumrind’s parenting styles questionnaire, communication skills test-revised (CSTR), self-restraint scale, adolescent/adult sensory profile, and School Engagement Measure. To evaluate the SEM model, the significance level and path coefficients were investigated using the bootstrap method (re-sampling and sequential) and student’s t-test.
Results Of 385 participants, 199 were girls (51.7%) and 186 were boys (48.3%), mostly aged 16 years (47.8%). Their mean age was 17.1±0.84 years. Results showed that the coefficient of determination (R2), Stone-Geisser’s Q2, and path coefficients were positive in all variables. The R2 value was 0.71, indicating that the independent variables together could predict 71% of school engagement.
Conclusion Communication skills, self-restraint, perceived parenting style, and sensory processing are predictors of school engagement in students. Among these variables, communication skills have the highest effect.
کلیدواژهها [English]
-
Communication skills
-
Social skills
-
Perceived parenting style
-
Sensory processing
-
School engagement