تأثیر تمرینات عصبی عضلانی در مقایسه با تمرینات عصبی عضلانی همراه با نوروفیدبک بر امواج مغزی، شاخص‌های توانایی پا، مچ پا و شدت درد بازیکنان تنیس روی میز مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا

یلفانی, علی; عزیزیان, مسعود; محققی, حسین; ذوقی پایدار, محمد رضا; غلامی بروجنی, بهنام

doi:10.22037/sjrm.2022.116954.3037

تأثیر تمرینات عصبی عضلانی در مقایسه با تمرینات عصبی عضلانی همراه با نوروفیدبک بر امواج مغزی، شاخص‌های توانایی پا، مچ پا و شدت درد بازیکنان تنیس روی میز مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ استاد گروه توانبخشی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

² کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی دانشگاه بوعلی سینا همدان

³ دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا همدان

⁴ گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی

10.22037/sjrm.2022.116954.3037

چکیده

مقدمه و اهداف
هدف مطالعه حاضر تأثیر تمرینات عصبیعضلانی در مقایسه با تمرینات عصبی عضلانی همراه با نوروفیدبک بر امواج مغزی، نا توانایی پا و مچ پا و شدت درد بازیکنان تنیس روی میز مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا است.
مواد و روش ها
کار آزمایی بالینی حاضر شامل 29 ورزشکار مرد تنیس روی میز مبتلا به بی ثباتیمزمن مچ پا بود که شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه عصبیعضلانی (14 نفر)با میانگین53/2±14/ 22 سال، قد77/6±26/169سانتی متر و وزن70/15±95/77 و گروه ترکیبی عصبیعضلانی و نوروفیدبک (15 نفر) 60/2± 73/21 سال، قد57/5± 42/173سانتیمتر و وزن42/10 ±10/77 تقسیم شدند. به منظور اندازه‌گیری امواج مغزی و انجام پروتکل نوروفیدبک از دستگاه نوروفیدبک پروکامپ اینفینیتی و نرم افزار بیوگراف اینفینیتی ورژن 5 استفاده شد. جهت ارزیابی شاخص توانایی پا و مچ پا و شدت درد به ترتیب از پرسشنامه ناتوانی پا و مچ پا و مقیاس بصیری درد استفاده شد. پروتکل توانبخشی به مدت هشت هفته انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش آماری t-همبسته و کوواریانس یک راهه استفاده شد.

یافته ها
نتایج آزمون t-همبسته نشان داد که دامنه موج تتا، آلفا و امواج SMR در هر دو گروه کاهش معنی‌داری داشت (05/0>p) و دامنه موج بتا تنها در گروه ترکیبی افزایش معنی‌داری داشته است (05/0>p). نتایج آزمون t-همبسته افزایش معنی‌داری را در توانایی مچ پا در فعالیتهای روزانه و ورزش در گروه ترکیبی و گروه عصبیعضلانی را نشان داد (05/0>p). از طرفی نیز نتایج آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه نشان داد که بین گروه ترکیبی و عصبی عضلانی در میزان دامنه تتا و دامنه بتا تفاوت معنی‌داری وجود دارد و اثربخشی در گروه ترکیبی بیشتر بود. همچنین نتایج آزمون کوواریانس یک راهه نشان داد که بین گروه ترکیبی و عصبی عضلانی در میزان ناتوانایی مچ پا در ورزش تفاوت معنی داری وجود دارد و بهبود در گروه ترکیبی بیشتر بوده است (05/0>P).
نتیجه گیری
با توجه به نتایج میتوان گفت تمرینات ترکیبی (عصبی عضلانی و نوروفیدبک) میتواند به عنوان توانبخشی در بازیکنان تنیس روی میز مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا به منظور اصلاح امواج مغزی، بهبود توانایی پا و مچ پا و کاهش درد استفاده کرد

کلیدواژه‌ها

موضوعات

آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی

عنوان مقاله [English]

Effect of neuromuscular training in comparison with neuromuscular training with neurofeedback on brain waves, foot and ankle ability and pain of table tennis players with chronic ankle instability

نویسندگان [English]

Ali Yalfani ¹
Masoud Azizian ²
Hosein Mohagheghi ³
Mohamadreza Zoghipaidar ³
Behnam Gholami Borujeni ⁴

¹ Professor, Department of Sports Rehabilitation, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Bu-Ali Sina University, Hamadan, Iran

² 2Master Studrnt, Department of sport injury and corrective exercises, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, BuAli Sina University, Hamedan, Iran

³ Associate Professor, Department of Psychology, Faculty of Economics and Social Sciences, Bu Ali Sina University, Hamadan

⁴ Department of Sport Injuries and Corrective Exercises

چکیده [English]

Background and Aims: The aim of this study was to evaluate the effects of neuromuscular training compare with neurofeedback and neuromuscular training on brain waves, foot and ankle ability and pain intensity of table tennis players with Chronic Ankle Instability.
Materials and Methods: This clinical trial study was conducted on 29 table tennis players with Chronic Ankle instability,which were randomly divided into two combined (neurofeedback + neuromuscular; age:21.73±2.60, hight:173.42±5.57, wight:77.10±10.42) and neuromuscular groups (age:22.14±2.53, hight:169.26±6.77, wight:77.95±15.70). ProComp Infiniti System and BioGraph Infiniti version 5 software were used to measure brain waves and perform neurofeedback protocol. The Foot and Ankle Disability Index and the Visual Analogue Scale were employed to assess foot and ankle ability and pain intensity, respectively. Rehabilitation protocol were performed for eight weeks. The paired t-test and one-way ANCOVA were used.
Results: The paired t-test results revealed a significant decrease in the amplitude of theta, alpha and sensorimotor rhythm (SMR) waves in both groups (P<0.05) and increase the amplitude of the beta wave only in the combined group (P<0.05). In addition, there was a significant increase in ankle ability during daily activities and exercise in both groups (P<0.05). On the other hand, the results of one-way ANCOVA test indicated that there was a significant difference in theta and beta amplitudes and degree of ankle disability during exercise between the two groups and the improvement was greater in the combined group (P<0.05).
Conclusion: According to the results, combined exercises (neuromuscular and neurofeedback) can be used as rehabilitation in table tennis players with chronic ankle instability to correct brain waves, improve leg and ankle ability and reduce pain.

کلیدواژه‌ها [English]